مدح مولا امیرالمؤمنین علی علیهالسلام
شاعر : ابراهیم روزبهانی
نوع شعر : مدح
وزن شعر : مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلین
قالب شعر : غزل
مواجب میبرد خورشید از انوار ایوانش فلک نان میخورد از سفرۀ احسان سلمانش
نرفته دست خالی از درش حتی یهودی هم به هر کس میرسم نَقلیست از لطف فراوانش
پـناه آوردم از آتـش به زیر سـایۀ حـیدر که میبارد تمام لحـظههای سال بارانش
کدامین حـیـدر کـرار، فـرزند ابـوطالب که شأن خاندانش گفته حق در آل عمرانش
شهنشاهی که ممسوس است در ذات الوهیّت بُـوَد آئـینهای کامل برای وصف یزدانش
به شأن ذوالفقارش عرشیان لاسیف میخوانند برادر هست با صدّیقه آن شمشیر برانش
رسیدی تا به ایوان نجف تعظیم کن کانجا به چشم خویش دیدم انـبیا را ظل ایوانش
به روز حشر خندان است آن شاعر که مصراعی به مدح شاه مردان مرتضی دارد به دیوانش
پـنـاه آوردگـان کـشـتـی شـاه شـهـیـدانـیم همان کشتی که در دستان اصغر هست سکانش
|